De schutterij is meestal veruit de oudste vereniging in onze Limburgse leefgemeenschappen. De schutterijen mogen bogen op een eeuwenoude traditie, ontstaan uit bittere noodzaak.
Zoals algemeen bekend zal zijn, stamt de benaming “schutterij” af van het woord “schutten”, hetgeen betekent beschermen. Beschermen van de dorpsgemeenschap tegen roversbenden, muitende en plunderende soldaten van verslagen legers of van slecht betalende legeraanvoerders. Beschermen van altaar en eredienst in perioden van kerkvervolging en godsdiensttwisten.
Zelfs beschermen van het openbaar gezag wanneer schutterijen werden betrokken bij de versterking van legers. Uit deze drie beschermende taken ontstond de vaste lijfspreuk van onze Limburgse schutterijen: “Voor outer,(altaar) heerd en troon”. Dat de schutterijen zich uitermate verdienstelijk hebben gemaakt in de uitoefening van hun beschermende taak, wordt wel het beste bewezen door zich eeuwenlang te handhaven, ook toen de bescherming van de gemeenschap werd overgenomen door politie en regulaire legers, die het openbaar gezag vertegenwoordigden.
Zelfs revoluties werden overleefd, revoluties die alles verboden en in beslag namen wat enige waarde had. Toch ontstond steeds weer de behoefte in de dorpsgemeenschap om de schutterij in stand te houden of nieuw leven in te blazen. Wel het beste bewijs dat de schutterij thuis hoorde in de dorps- gemeenschap. Alsof de dorpsbewoners daarmee hun dankbaarheid en grote waardering tot uitdrukking wilden brengen voor de grote verdiensten die de schutterij in het verleden bewezen had aan die dorpsgemeenschap.
Wij mogen ons gelukkig prijzen dat deze wil tot handhaving van de schutterij zo sterk geleefd heeft, ook in de Mechelse gemeenschap, zodat we nu het meer dan 350-jarig jubileum feestelijk mogen herdenken. Wij zullen trachten een aantal gegevens over het wel en wee van schutterij St Sebastianus samen te vatten waarin verleden, heden en toekomst vermeld zullen worden.